Uzun süredir yazamadım buralara, önce pandemi içimizi kararttı elim gitmedi yazmaya tam ortam düzeldi artık rahatlıkla gezeriz derken bu defa da benim ameliyatım çıktı. Pek keyifli bir konu değil ama hastalıklar da hayata dahil.
Ekim 2022 gibi nabzım 120-130 a yükseldi, bu arada ben aileden miras tansiyon hastasıyım. Kardiyoloji doktoruna gideyim belki ilaçlarımı değiştirir diye düşündüm. Gittiğim doktor EKG, ultrason ve eforlu test tetkikleri yaptı, ritim ve tansiyonu ölçmek için bir gün üstümde takılı kalacak holterleri taktı. Doktor holterde kalp ritim bozukluğu görerek Ablasyon denilen işlemi önerdi. Böylece benim ameliyata varan maceram başlamış oldu.
Can kıymetli tabii, tavsiye edilen doktorları dolaşmaya başladım, gittiğim ikinci doktor Ablasyon işlemini yaptığını ve başarılı sonuçlar aldığını belirtti. Bu işlemin koroner anjiyografiye benzediği, bir gün hastanede kalındıktan sonra normal yaşama dönüldüğünü söyledi. Bu arada benim nabız kendiliğinden normale döndü...
Elimde tetkik sonuçları dosyası doktorları dolaşma serüvenim böyle başladı, ameliyat olana kadar onun üstünde özel/devlet hastanesi doktoruna gittim.
Gittiğim doktorların hepsi yürürken sıkıntın var mı, bayıldın mı, nefes almakta zorluk çekiyor musun, sigara içiyor musun, ailede kalp hastası var mı gibi sorular soruyorlar, bende hiç biri yok, evimiz Kozyatağı'ndan haftada bir kaç kez Bostancı'ya yürüyorum, hiç bir sıkıntım yok diyorum. Bu kadar çok doktor dolaşmamın bir sebebi de herhangi bir sıkıntım olmayışı...
Son gittiğim kardiyolog benim bütün karşı çıkışlarıma rağmen anjiyo olmam konusunda ısrar etti.. Ben korkuyorum Sanal Anjiyo yapın diye tutturdum, doktor o anjiyoda ilaç verildiğini, damarlarda daralma var ise müdahale edilemediğini normal anjiyoda stent takılıp işin bitirildiğini söyledi. Anjiyodan korkarken başıma neler geldi..
Çaresiz kabul ettim, nasılsa bende bir belirti yok bir şey çıkmayacak en fazla bir stent ile kurtarırım diyerek girdiğim anjiyodan üç damar %90 tıkalı çıktım..Stent falan da takılmıyor doğrudan bypass ameliyat yapılacak..Anjiyo zor değilmiş, 20 dakika kadar bir sürede bayıltarak bilekten yaptılar..bir saat dinlendirdikten sonra da eve yolladılar..Doktoruma benim bir şeyim yok niye ameliyat olacağım dedim o da bana "sen adamın bir şeyi yoktu pat diye gitti diye duydun mu, bu şekilde ölenler senin gibi belirti vermeyenler" dedi..
Bundan sonra kardiyolog ile işimiz bitti artık kalp ve damar cerrahı doktorlara elimizdeki dosyaya anjiyo görüntüleri de eklenerek dolaşmaya başladık. Bu defa gittiğimiz cerrahların hepsi anjiyo görüntülerine bakıp bypass ameliyat dediler.
Cerrahları dolaşırken bypass ameliyatlarının daha önceleri açık yöntemle yapılırken son dönemlerde kapalı yöntem ile de yapıldığını öğrendik. Açık yöntemde göğüs kafesi kesildiği için ameliyat sonrasının hasta için daha zor geçtiğini, halbuki minimal invaziv denilen yöntem ile göğüs altından bir kesi ile göğüs kafesi açılmadan ve kalp çalışırken sorunlu damarlara bypass yapıldığında hastanın ameliyat sonrasında daha konforlu bir nekahat dönemi geçirdiğini söylediler.
Kapalı yöntemle olmaya niyetlendim bu defa da bu yöntemle ameliyat yapan doktorları dolaşmaya başladık. Sonunda Göztepe Medicalpark hastanesinde Prof.Dr. Mustafa Güler hocaya ameliyat olmaya karar verdim. Kendisi çalışkan, mütevazi ve sevecen bir insan, ona güvendim..
Bütün bu doktor dolaşmalarım ile altı ay geçirdim ve 1 Mart'ta ameliyat oldum. Herkes yoğun bakımda bir gün kalıyormuş ben üç gün kaldım..Fakat iyi ki öyle olmuş orada ilgi oda servisine göre çok daha fazla. Ameliyat sonrası hiç ağrım olmadı ve hemen kaldırıp yürüttüler, iki gün de odada kaldıktan sonra beş günde taburcu oldum.
Bu arada tam eve çıkacağım eşimin korona olduğunu öğrendik, neyse o rahat geçirdi, ben oğlumun evine gittim, canım yavrum on gün bana o baktı. İlk bir hafta yatıp kalkarken zorlandım, bir de yaşanılan travmadan uyku tutmadı geceleri uyuyamadım. Sonra her şey yoluna girdi.
Şimdi ameliyatın üstünden üç buçuk ay geçti, iyiyim, yürüyüşlerimi ve evde işlerimi yapabiliyorum. Şimdi nasılsın diyenlere de zaten iyiydim diyorum..
Ben daha önce hiç ameliyat olmamıştım, kolay değil ama yapılması gerekiyorsa da kaçmamak lazım. Hayatımızda en önemli şey sağlıkmış. Herkese sağlıklar diliyorum.
Bu da böyle bir yaşanmışlık işte..
